فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۰: هر زمان با خود خیال آن رخ گلگون کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر زمان با خود خیال آن رخ گلگون کنم آرزوی دیدن رویت بدل افزون کنم چون خیال صورت خوب تو آرم در نظر از تحیر آفرین بر خامه ی بیچون کنم سر ز طاعت بر ندارم گر بعمر خود دمی سجده یی در سایه آن قامت موزون کنم من که دارم صد نوا از ناله ی شبگیر خود گوش کی بر ارغنون بزم افلاطون کنم گر مرا صد غم بود در دل، چو بینم روی تو برکشم آهی و غمها را ز دل بیرون کنم در سخن هر دم چو شمعم سوز دل روشن نشد در نمیگیرد چراغم تا بکی افسون کنم کاش پرسد غنچه ی لعل تو از من نکته یی تا بتقریب سخن شرح دل پر خون کنم خواب شد بر دیده ی شب زنده دار من حرام بسکه شبها ناله از بی مهری گردون کنم بیت احزان فغانی کی شود بزم طرب چند در هر گوشه فریاد از دل محزون کنم فغانی شیرازی