فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۷: پروانه یی که رنجد از درد و داغ مردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پروانه یی که رنجد از درد و داغ مردم باید که پر نگردد گرد چراغ مردم گل در کنار بخشد بوی مراد آری بی برگ را چه حاصل از گشت باغ مردم نزدیک شد که عاشق جام مراد گیرد از دور چند بیند می در ایاغ مردم چندانکه بیشتر شد سودای من ز زلفت نگرفت یکسر مو جا در دماغ مردم غیرت مبر فغانی بر عشرت حریفان بر هم نمیتوان زد کنج فراغ مردم فغانی شیرازی