فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۷: مردم و خود را زغمهای جهان کردم خلاص
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مردم و خود را زغمهای جهان کردم خلاص خلق عالم را ز فریاد و فغان کردم خلاص در غم عشق جوانی می شنیدم پند پیر خویشتن را از غم پیر و جوان کردم خلاص خوش زمانی دست داد از عالم مستی مرا کز دو عالم خویشرا در یکزمان کردم خلاص بر سر بازار دی می گفتم از سودای عشق مردمان را از غم سود و زیان کردم خلاص گفتمش آخر فغانی را ز هجران سوختی گفت او را از عذاب جاودان کردم خلاص فغانی شیرازی