فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۸: دود از دل من باده ی گلرنگ برآورد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دود از دل من باده ی گلرنگ برآورد زین خرقه ی تر آینه ام زنگ برآورد هر بار نمی برد چنین مطربم از دست این بار ندانم که چه آهنگ برآورد عشق آمد و در چاه فراموشیم افگند آنگاه سر او بگل و سنگ برآورد گفتم که به یک نغمه درم جامه ی ناموس من گفتم و مطرب بنوا چنگ برآورد شد دیده سپید و گل مقصود نچیدیم نخل غرض ما همه این رنگ برآورد بس تخم امل در هوس نام فشاندیم نامش نشنیدیم ولی ننگ برآورد صد کوه بلا زیر و زبر کرد فغانی هر گاه که آهی ز دل تنگ برآورد فغانی شیرازی