فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۳: گلی که از نفسش مشک ناب بگدازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گلی که از نفسش مشک ناب بگدازد چرا لب شکرین از شراب بگدازد خوش آن بدن که ز می در قبا چو گل روید نه آنکه همچو شکر در گلاب بگدازد بر آن سرم که چراغی ز روغنم ماند دمی که این تن بیخورد و خواب بگدازد گهی ز غم جگر پاره ام کباب شود دمی ز غصه دلم چون کباب بگدازد بدلفروزی شمع جمال او نرسد هزار سال اگر آفتاب بگدازد فغانی از طلب کیمیا نیاساید مگر دمی که درین اضطراب بگدازد فغانی شیرازی