فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۰: ترک من جانب صحرا پی نخجیر شدست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترک من جانب صحرا پی نخجیر شدست هر سر موی دگر بر تن من تیر شدست در دلش هست که چون آب خورد خون مرا گرچه با من بزبان چون شکر و شیر شدست بچه انگیز فرود آورم آن شاهسوار چکنم کار من از چاره و تدبیر شدست آنچنان کز همه آن ترک سرآمد بجمال در جهانداری و لشکرشکنی شیر شدست نگسلد یکسر مو مهر خیالت ز دلم آه از این رشته ی زنار که زنجیر شدست همه را سوختی آن لحظه که بر بام شدی آفتاب تو بیک جلوه جهانگیر شدست شعله ی آه فغانی نگر و حال مپرس کز لب تشنه ی او قوت تقریر شدست فغانی شیرازی