فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷: نخواهد گشت خالی ساغر می شادکامان را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخواهد گشت خالی ساغر می شادکامان را چنین مگذار لب تشنه شکست افتاده خامان را زبانم لال بادا تا نگویم از که مینالم که باشم من که بدنامی رسانم نیکنامان را شدی خندان و بیرون آمدی ابرو ترش کرده عجایب چاشنیها میرسانی تلخکامان را عنان کج کرده مست از هر طرف پیش آمدم شوخی نمیدانم چه انگیزست باز این کج خرامان را جمالت هست روز افزون وفا هم بر کمال خود که هر چیزی بجای خود نکو باشد تمامان را اگر این چاشنی در کار دارد آن لب میگون سخن چون بگذرد در بزم آن شیرین کلامان را فغانی از کجا و حالت مستانه در بزمت بآهی گرم دارد حالیا خیل غلامان را فغانی شیرازی