اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۶۹: سگ این درم بسنگی دل من صبور میکن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سگ این درم بسنگی دل من صبور میکن وگر از درم برانی نگهی ز دور میکن تو اگر چو گل بسوزی دل صد هزار عاشق چه غمت بود ولیکن حذر از غرور میکن من اگر چو ابر گریم ز جفای غیبت تو تو چو برق خنده باری ز سر حضور میکن بکمند عشق ایدل چه سر سرور داری سر خود برون بر آنگه طلب سرور میکن من از آنرخ چو حورم ببهشت نقد زاهد تو بنسیه حور عین را طلب از قصور میکن ز غبار تن برون آی پس از آن بدیده جان نگه از چراغ حسنش لمعات نور میکن به خمار هجر اهلی همه شب چرا نشینی ز خیال او صبوری بمی طهور میکن اهلی شیرازی