اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۱۲: سوختم چندانکه سر زد شعله از پیراهنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوختم چندانکه سر زد شعله از پیراهنم آتش من بین مدار ایدوست دست از دامنم بنده دلجویی مهر توام کز من ز عشق گر چه میرنجد نمیخواهد کز و دل برکنم بد گمان با من مشو کز دفع تهمت پیش غیر با حریفان دگر لاف محبت میزنم با وجود عشق پنهان گه گهی بی اختیار میکشم آهی و خلقی در گمان می افکنم اهلی از داغ بتان چون کافرم آتش پرست اینقدر باشد که او در دیر و من در گلخنم اهلی شیرازی