اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴۲: چون مرغ نیم بسمل چندانکه می طپیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون مرغ نیم بسمل چندانکه می طپیدم تسلیم تا نگشتم آسودگی ندیدم خاک سیه کشیدم در دیده بیجمالش پیرانه سر چو طفلان خوش سرمه یی کشیدم آخر به سنگ جورم بشکست شیشه دل دردا که در پی دل بیهوده میدویدم خواهم بخاک بردن چون لاله داغ حسرت کز گلشن وصالش هرگز گلی نچیدم اهلی اگرچه گشتم دیوانه لیک شادم کز قید خودپسندی وحشی صفت رمیدم اهلی شیرازی