اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۸۴: نیست عیب از لاله گر لافد به گلبرگ ترش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست عیب از لاله گر لافد به گلبرگ ترش هرکه در صحرا رآید عقل باشد کمترش شمع من کاش از سر بیمار هجران بگذرد کز نظر خواهد شد امشب تا بروز محشرش بر لب آمد جان بیمارم چه باشد کز کرم تازه سازد جانم از بوی لب جان پرورش تابش آتش اگر از آب ننشیند چرا سوز دیگر میکند پیدا دلم از خنجرش ما و سوز دل که عالم گر پر از آب بقاست مرغ آتشخواره جز آتش نباشد در خورش اینچنین کز سوختن اهلی به بیماری فتاد خیزد از جا گر برانگیزد صبا خاکسترش هرکه او لب تشنه مرد از عشق گر باشد در بهشت آتش لب تشنگی بنشاند آب کوثرش من کز از استغنای عشقم سوی شاهان چشم نیست چشم دارم التفاتی از گدایان درش اهلی شیرازی