اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۰: غم ندارد ز گدایی تن غم پرور ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم ندارد ز گدایی تن غم پرور ما گو هما سایه دولت مفکن بر سرما در سفالین قدح و ساغر باده یکی است غایت این است که از زر نبود ساغر ما آتش ما چه حدیث است که آبش بکشد بلکه سوزد جگر دجله زخاکستر ما حذر از شعله سوز دل ما باید کرد زان که جز در رگ جان ها نخلد نشترها چشم ما تشنه لبان بحر شد از اشگ چه سود که لبی تر نکند گریه چشم تر ما ما چنین پای به گل همچو نهال از غم تو خوشتر از آب روان میگذری از بر ما اهلی آن مه چو نخواندت سگ خود ناله مکن ما گداییم تکلف نبود در خور ما اهلی شیرازی