صائب تبریزی
غزل 4001 - 5000
غزل شمارهٔ ۴۱۷۶: آرام را خرام تو آتش عنان کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آرام را خرام تو آتش عنان کند آیینه را حجاب تو آب روان کند بی درد بلبلی که در ایام جوش گل اوقات صرف خاروخس آشیان کند چون لاله سرخ روی برآید ز زیر خاک هر کس به خون قناعت ازین سبز خوان کند برگشتنی است پرتو خورشید بی زوال صد سال اگر قرار درین خاکدان کند نقصان نمی رسد به خریدار احتیاط حاشا که این متاع گرامی زیان کند در صدر آستانه نشینم که صدر را اکسیر خاکساری من آستان کند از سیم وزر مگو که سزاوار خنده است زندانیی که فخر به بند گران کند صائب شود عزیز جهان همچو ماه مصر یک چند هر که بندگی کاروان کند صائب تبریزی