کمال الدین خجندی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰۲: دو بوسم که گفتی اگر گویم آن کو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دو بوسم که گفتی اگر گویم آن کو مرا آن زبان کو ترا آن دهان کو کمر گفته بودی که بندم بخونت کمر خود ببندی نگونی میان کو دلت زود گفتی بر آتش نشانم نشانی ولیکن ازین دل نشان کو فشاندم سر زلف نو ریخت جانها برین در چو من عاشق جانفشان کو تو چاک گریبان ماه گر بدوزی به اندازه چاکها ریسمان کو اگر از طبیبیم مرهم ستانی بقدر الم مرهمش در دکان کو کمال از تو دلبر دل و عقل جوید کسی این چه داند کجا رفت و آن کو کمال الدین خجندی