قاسم انوار
غزل ها
شمارهٔ ۵۰: ای پرتو جمال ترا بنده آفتاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای پرتو جمال ترا بنده آفتاب وز پرتو جمال تو فرخنده آفتاب چون دید از آن جمال که یک لمعه بیش نیست از شوق نور روی تو زد خنده آفتاب اندر سماع در همه جا پرتو تو دید این بد سبب که جست پراکنده آفتاب تو آب زندگانی و جانها گدای تست از آفتاب روی تو شد زنده آفتاب تو پادشاه حسنی و حسن تو «لم یزل » باتیغ حکم تو سپر افکنده آفتاب تا آفتاب روی ترا دید سجده کرد در پرتو جمال تو شرمنده آفتاب قاسم، نثار مقدم آن شاه دل فروز جیب و دهان خود بزر آگنده آفتاب قاسم انوار