محتشم کاشانی
قطعه ها
شماره ۱۰۴ - وله ایضا: دور از جور خویش شرمنده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل انصاف ده که چون نبود دور از جور خویش شرمنده کز پی هم ز گلشن سادات سه همایون درخت افکنده اول آن نونهال گلشن جان که شدی مرده از دمش زنده گل باغ صفا صفی الدین که رخش بر سمن زدی خنده پس ضیای زمان و شمس زمین آن دو نخل بلند و زیبنده که شد اسباب عیش خرد و بزرگ از غم فوتشان پراکنده چون به آئین جد و باب شدند جنت آرا به ذات فرخنده تا دو تاریخ آشکار شود این دو مصراع سزد از بنده دور از بوستان مصطفوی یک نهال و دو نخل افکنده محتشم کاشانی