طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۹: یاد ایامی که سوی ما خرامی داشتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یاد ایامی که سوی ما خرامی داشتی با کف از میخانه الطاف جامی داشتی! از بهار عارضت نظاره ام می چید گل چون نگه در خانه چشمم مقامی داشتی انجمن آرای بزم ما حدیث وصل بود حیف گفتاری که زان شکر به کامی داشتی! از طریق و شیوه عهد و وفا گشتی برون با مروت بین خوبان گر چه نامی داشتی مژده و پیغام قاصد بود انفاس مسیح از لب جانبخش با ما گر پیامی داشتی! خاص بود مرعام را و عام بود مر خاص را از نوازش ها که لطف خاص و عامی داشتی کلبه ما طغرل از خورشید پرتو می زند سوی این کاشانه گویا سیر بامی داشتی! طغرل احراری