طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۴: تا قضا زد خیمه هستی درین نیلی بساط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا قضا زد خیمه هستی درین نیلی بساط شهد جام عیش را با زهر غم کرد اختلاط راحتی نبود به کس در محنت آباد جهان جای آسائش نباشد صحن و بام این رباط فرصت فردا ز دیوان ازل نآمد تو را می توانی کن تو کار خویش امروز احتیاط در سلوک عاشقی تمکین بود شرط ادب بارگاه عشق نبود جای هزل و انبساط زال دنیا را که مردان سه طلاقش داده اند غره مکرش مشو بینی به گوش او قراط عاقبت پیچید به پایت رشته دام اجل مسلخ دنیا که از شام و سحر دارد قماط طغرل از جام ازل با قسمت خود راضی ام زهر غم باشد نصیبم از قضا جای قباط طغرل احراری