طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۸: باده عشق تو در هر دل اگر جوش کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده عشق تو در هر دل اگر جوش کند اگرش آب حیات است کجا نوش کند؟! آرزومند وصال تو اگر هوشناک است به یکی قطره می وصل تو بی هوش کند سر خود گر چه بر افلاک نو ساید حلقه داغ غلامی تو در گوش کند طوطی هند شکرخائی لعلت بیند از خجالت سخن خویش فراموش کند چشم آهوی تو آهو به ختن می گیرد بلکه آهو به سیه چشمی آهوش کند از قضا خط برات اجل آرد هر کس چون دو پیکر ز کمربند تو آغوش کند نخل شمشاد خرام قد او را بیند بی ابا سجده محراب دو ابروش کند خم شود قامت او چون قد طغرل عمری هر کسی بار غم عشق تو بر دوش کند! طغرل احراری