طغرل احراری
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۱: گر چه در میخانه بر لب خنده ها دارد قدح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چه در میخانه بر لب خنده ها دارد قدح چشم عبرت سوی این بزم فنا دارد قدح در جهان صد شور از یک جام تقسیم ازل هیچ می دانی که اندر دل چها دارد قدح؟! در سلوک عشق اندر عشر تا باد جهان کی به جز پیر صراحی مقتدا دارد قدح؟! بس که سر تا پای دنیا دامگاه آفت است بر شکست رنگ عشرت مومیا دارد قدح چون خمار باده هر دم درگه افتادگی از خیال قامت مینا عصا دارد قدح دم به دم دست دعا بگشاده در بزم ادب یک تواضع از صراحی التجا دارد قدح پیش مینای طرب با ساز قل قل هر نفس از زبان باده عرض مدعا دارد قدح روز و شب طغرل مثال چنگ با قد نگون از برای دختر رز ناله ها دارد قدح طغرل احراری