عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۴: ای سر زلف شکن بر شکن و چین بر چین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سر زلف شکن بر شکن و چین بر چین بستد از ملکت روم وز حبش لشکر چین چین به چین نافه چین کرده به چین گل برچین نرگسش خفته و از یاسمینش گل برچین ز گل دسته ببسته صنمم سنبل تر ز هرش رشته فرو هشته دوصد نافه (چین) حلقه در حلقه گره در گره و بند به بند پیچ در پیچ و زره بر زره و چین برچین گفتمش تا شکری چینم و شفتالوی چند ابرویش گفت بچین غمزه او گفت مچین ترک من گفت به خون تو خطی آوردم وای بزم حالمزه بوسوز اگر الوسه حسین من در این چین و مچین گشته اسیرم چه کنم رخ و زلف بت من در همه چین است و مچین در ختا و ختن خسرو خوبان جهان همچو ترکی نبود در همه چین و ماچین ای نسیمی! چو تمنای وصالش کردی خار باغش شو و از باغ لطافت گل چین عمادالدین نسیمی