همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۳: ای آفتاب خوبان وی آیت الهی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای آفتاب خوبان وی آیت الهی حسن تو را مسخر از ماه تا به ماهی گر ماه را ز رویت بودی مدد نگشتی وقت خسوف ظاهر بر روی مه سیاهی نی خوبی شما را هرگز بود نهایت نی اشتیاق ها را پیدا شود تناهی گر خون عاشقان را ریزی به یک کرشمه از ما گناه باشد گفتن که در گناهی پیش سگان کویت بر خاک آستانت گر باشدم مجالی دعوی کنم به شاهی در دل بسی شکایت دارم ولی چه گویم کاحوال بی حکایت دانسته ای کماهی جز روی دوست دیدن می بینم از معاصی با دیگری محبت می دانم از مناهی هم ماه مهربانی هم جان زندگانی هم نور دیده و دل هم پشت و هم پناهی جان همام دارد آثار بوی جانان انفاس عنبرینش هم می دهد گواهی همام تبریزی