همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۹: به جای هر سر مویی گرم بود جانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به جای هر سر مویی گرم بود جانی فدای خاک کف پای چون تو جانانی ز جام خویش یکی جرعه در دهانم ریز مرا ز آن چه که خضر است و آب حیوانی کسی که دیده بود نوبهار رویت را دگر به خاطر او نگذرد گلستانی میان زلف سیاهت دلم همی گوید که را بود به جهان در چنین شبستانی مگر ز باغ بهشت آمدی که در دنیی بر این جمال ندیدیم هیچ انسانی دلم ز درد تو آسایشی همی یابد که در دهند نیابد ز هیچ درمانی مگر که سبز شود کشت زار اومیدم مراست هر نفس از آب دیده بارانی نه همچو روی تو باشد گلی به فصل بهار نه چون همام به وصفت هزار دستانی همام تبریزی