همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵: پیش یاران امشبی ناخوانده مهمان آمدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش یاران امشبی ناخوانده مهمان آمدم عاشقان تشنه لب را آب حیوان آمدم مجلس این قوم را از رنگ و بویی چاره نیست با رخ گلگون و زلف عنبرافشان آمدم صورت جانم که هر چشمی نبیند روی من فارغم کز دیدهٔ اغیار پنهان آمدم عاشقانم را چو بر گوی گریبان غیرت است امشبی بی زحمت گوی گریبان آمدم در سخن از پسته خندان همی ریزم شکر کمتر از نقلی که بر سر وقت باران آمدم عاشقان را گر چه از هجران پریشان داشتم عاقبت هم بر سر ایشان پریشان آمدم تا دل سرگشتگان چون گوی سرگردان کنم اینک امشب با سر زلف چو چوگان آمدم گر چه ترکم خوی ترکی کرده ام بیرون ز سر برسر یاران خود بی کیش و قربان آمدم سال ها در جست و جویم بود سرگشته همام تا نپنداری که من در دستش آسان آمدم همام تبریزی