همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: ای سر زلف خوشت سلسله جنبان دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای سر زلف خوشت سلسله جنبان دل دل به لبت داده ام جان تو و جان دل بر رخ زیبای خود زلف مشوش ببین تا بنماید تو را حال پریشان دل دل چو گرفتار شد در شکن زلف تو در عقبش کرد جان میل به زندان دل فارغم از دیگران مهر تو ورزم که هست مهر تو آرام جان درد تو درمان دل دعوت کفرم کند موی تو هر ساعتی تازه کند هر نفس روی تو ایمان دل زان لب همچون نبات منبع آب حیات شد ز بیانت چکان چشمهٔ حیوان دل دل چو پیوسد به جان نعل سمند تو را تارک گردون شود غاشیه گردان دل هست حیات همام صحبت صاحب دلان وین سخنش گوهری ست آمده از کان دل همام تبریزی