همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۴: دلم ز عهدۀ عشقت برون نمی آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم ز عهدۀ عشقت برون نمی آید به جای هر سر مویی مرا دلی باید بهای هر سر مویت نهاده ام جانی زهی معامله گر دیگری نیفزاید مدد ز بوی تو یابد هوای فصل بهار که چون بهشت چمن را به گل بیاراید شهید تیغ تو جان ها به زندگان بخشد گدای کوی تو بر خسروان ببخشاید به خسته ای که رساند نسیم بوی خوشت اگر در آتش سوزان بود بیاساید روان شود ز لبم چشمه های آب حیات چو نام دوست مرا بر سر زبان آید هزار بار بشستم دهن به مشک و گلاب هنوز نام تو بردن مرا نمی شاید نظر به روی تو کردن مسلم است آن را که دیده را به جمالی دگر نیالاید زهی خجسته صباحی که وقت بیداری همام روی تو بیند چو دیده بگشاید همام تبریزی