همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۰: گرچه سیاحان جهان گردیده اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه سیاحان جهان گردیده اند مثل رویت کافرم گر دیده اند مهرورزان پیش نقش روی تو بر جمال شاهدان خندیده اند ماه رویان ز اشتیاقت سال ها پای سرو و روی گل بوسیده اند شاعران کردند تشبیهت به ماه زین سخن صاحب دلان رنجیده اند صبح دانی ناله مرغان ز چیست؟ بوی زلفت از صبا بشنیده اند از ره چشمم گرفتی ملک دل جمله دل ها در بلای دیده اند سرزنش کردن نمی باید مرا عشق پیش از عهد ما ورزیده اند عاشقان را از ملامت باک نیست کاین گنه دیر است کآمرزیده اند عشق را قومی که پنهان داشتند شعله آتش به نی پوشیده اند دوستی ز آنان نیاید ای همام کز حدیث دشمنان ترسیده اند همام تبریزی