همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲: بدیدم چشم مستت رفتم از دست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بدیدم چشم مستت رفتم از دست گوان وا بر دلی کو یا نبی مست دلم خود رفت و می دانم که روزی بمهرت هم بشی خوش یانم اژ دست به آب زندگی ای خوش عبارت لوانت لاوه اچ من دیل ویان بست دمی بر عاشق خود مهربان باش کژی سر مهر ورزی گست بو گست اگر روزی نبینم روی خوبت بشان شهرانره او سر زنان دست به مهرت گر همام از جان برآید مواژش کان یوان بمرت و وارست گرم خا وا کری بشتم بوینی بیویت خته بوم ژاهنام سرمست همام تبریزی