اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۴: پر دردم و بمانده ز درمان خویشتن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پر دردم و بمانده ز درمان خویشتن گم کرده در هوای تو درمان خویشتن حال مرا ز درد تو سیری نمیکند سیر آمدم بجان تو از جان نخویشتن چون گوی شد دل من و زلفین پرخم است گوی مرا ربود بچوگان خویشتن ای برزده بدامن بیداد دست چرخ از دست تو دریده گریبان خویشتن بیرحمی است پیشه دوران واز توهم رسم دگر میار بدوران خویشتن زلف تورا که صاحب ملک ستمگریست ظلم آیتی است، آمده در شان خویشتن اثیر اخسیکتی