اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۹۱: آن زلف مشوش بین در عنبر و بان منگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن زلف مشوش بین در عنبر و بان منگر و آن قامت دلگش بین در سروروان منگر بالعل لبش خطی درنام بدخشان کش آسایش جانداری ز آسایش جان منگر گوید که جهان و جان تاخیر مکن گو، هان کان جان و جهان آمد در جان جهان منگر با شخص فنادشمن بر راه سران منشین با دیده ی نامحرم در روی بتان منگر او معنی دل دارد تو صورت و تن بینی با چشم چنین هی هی در یار چنان منگر پیش از تو اثیر از ری بیزار شود لیکن در سوز دلش می بین در قول زبان منگر گر صاحب تمکینی در حضرت عشق تو چون همت خسرو کی در کون و مکان منگر اثیر اخسیکتی