هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۱۴: ما که از سوز تو در گریه زاریم چو شمع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما که از سوز تو در گریه زاریم چو شمع خبر از سوختن خویش نداریم چو شمع پیش تیغ تو سر از تن بگذاریم ولی شعله شوق تو از سر نگذاریم چو شمع تاب هنگامه اغیار نداریم، که ما کشته و سوخته خلوت یاریم چو شمع هست چون آتش ما بر همه عالم روشن سوز خود را بزبان بهر چه آریم چو شمع؟ ای نسیم سحر، از صبح وصالش خبری تا همه خنده زنان جان بسپاریم چو شمع ما که داریم دل و دیده پر از آتش و آب چون نسوزیم و چرا اشک نباریم چو شمع؟ سوخت صد بار، هلالی، جگر ما شب هجر ما جگر سوخته این شب تاریم چو شمع هلالی جغتایی