کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۸۴: ای دل ترا گر آرزوی بیغمی کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل ترا گر آرزوی بیغمی کند آن کن تو نیز موسم گل کاد می کند دانی که آدمی چه کند وقت نو بهار؟ می خوارگی و عاشقی و خرّمی کند خیزد ببانگ بلبل و خسبد میان گل بامی نشست و خاست بصد مردمی کند زانو نگیرد از سر زانوی چنگ باز با بانگ مرغ و نالۀ نی همدمی کند هر گوشه یی که درد دلی سر برآورد در مان آن بشربتی یک دمی کند زیرا که هم ز باده تواند شدن خراب بنیاد غم اگر چه بسی محکمی کند اینست مختصر، می و معشوقه و سماع تدبیر آنکه اوطلب بی غمی کند کمال الدین اصفهانی