کمال الدین اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۶: شاخ سر سبز و چمن دلشادست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شاخ سر سبز و چمن دلشادست عالم از عدل بهار آباد است غنچه تا روی به صحرا آورد گرهی ا ر دل بگشادست سرو در خدمت گل برپایست بید در پای چنار افتادت بندۀ سوسن مشکین نفم کوست کز بند جهان آزاداست دل شکسته است بنفشه چه کند؟ سر ببیدارد زمان بنهادست سرو را هر چه ز اسباب خوشیست سر بسر دست فراهم دادت بر جهان دست تهی چون افشاند بار کس می نکشد ، او را دست بنگر آن غنچة صاحب دل را که بدلتنگی خود چون شادست زانکه داند که بد و نیک جهان همچو خرمن که گل بر بادست کمال الدین اصفهانی