ابن یمین
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۲: صبر دل آورد روی از عشق جانان در گریز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبر دل آورد روی از عشق جانان در گریز جان هم از تن دارد از بیداد او سر در گریز ای دل دیوانه افتادی به بند زلف او صد رهت گفت از آن آشوب و شور و شر گریز هر کرا با خصم بالا دست کاری اوفتاد گر ندارد تاب کوشش باشدش بهتر گریز جان من از وصل جانان بود با من آشنا اینزمان بیگانه شد از هجر و کرد از سر گریز بر نگیرم سر ز پایش گر شود چون خاک پست من ز بیم سر نجویم هرگز از دلبر گریز چون ز اشک و چهره با من دید سیم و زر گریخت کس نجوید غیر او هرگز ز سیم و زر گریز کام دل در عشقش از کام نهنگ ار ممکن است در نهد ابن یمین تا ناورد سر در گریز ابن یمین