صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۹۱۲: سبکروان ز غم روزگار بیخبرند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سبکروان ز غم روزگار بیخبرند چو دامن فلک از زخم خار بیخبرند جهان به دیده روشندلان نمی آید ستاره های فلک از غبار بیخبرند جماعتی که نفس ناشمرده خرج کنند ز خرده گیری روز شمار بیخبرند درون پرده گروهی که باده می نوشند ز پرده سوزی صبح خمار بیخبرند جماعتی که به جمعیت جهان شادند ز سنگ تفرقه روزگار بیخبرند درین بساط چو آیینه سیه پردازان ز نقش نیک وبد روزگار بیخبرند فکنده اند گروهی که در جهان لنگر ز خوش عنانی لیل ونهار بیخبرند چه نعمتی است که این دیده های کوته بین ز حسن عاقبت انتظار بیخبرند ز روی تازه فصل بهار سوختگان چو لاله از جگر داغدار بیخبرند چو سرو مردم آزاده در جهان صائب ز انقلاب خزان وبهار بیخبرند صائب تبریزی