صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۸۲۶: عرق نه از رخ آن گلعذار می ریزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عرق نه از رخ آن گلعذار می ریزد ستاره از فلک فتنه بار می ریزد گره به رشته پرواز من گلی زده است که از نسیم توجه ز بار می ریزد بنای زندگی خضر هم به آب رسید هنوز از لب تیغش خمار می ریزد حذر ز صحبت ناجنس حرز عافیت است که خون ز سر انگشت خار می ریزد درین زمانه که رسم گرفتگی عام است چگونه رنگ ز دست بهار می ریزد؟ چو تاک سر زده، هرجا که حرف می گذرد سرشکم از مژه بی اختیار می ریزد لبی که تنگ شکر شد دهان ساغر ازو به چشم من نمک انتظار می ریزد مرا به زخم زبان خصم می دهد تهدید به چاک پیرهن شعله خار می ریزد صفیر خامه صائب بلند چون گردد ز آبگینه دلها غبار می ریزد صائب تبریزی