صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۷۱۲: چه غم ز خاطر ما دیدنی برون آرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه غم ز خاطر ما دیدنی برون آرد؟ چه خار از دل ما سوزنی برون آرد؟ مرا به گوشه عزلت کشید وحشت خلق خوشا رهی که سر از مأمنی برون آرد درین زمانه که امید دست چربی نیست مگر چراغ ز خود روغنی برون آرد فغان که جاذبه عشق ماه کنعان را امان نداد که پیراهنی برون آرد به آفتاب رسد همچو صبح صافدلی که از جگر نفس روشنی برون آرد چو دود هر که درین خاکدان به خود پیچد امید هست سر از روزنی برون آرد چو غنچه پاک دهانی سرآمدست اینجا که سر به جیب برد گلشنی برون آرد ز درد ما خبرش هست اندکی صائب کسی که گوهری از معدنی برون آرد صائب تبریزی