صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۶۴۲: بس که بیماری عشقم به رگ جان پیچید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس که بیماری عشقم به رگ جان پیچید ساعدم رشته بر انگشت طبیبان پیچید پیش ازین بحر به دل عقده گرداب نداشت درد از گریه من در دل عمان پیچید خار در دامن آتش نتواند آویخت چون به کف دامن من خار مغیلان پیچید؟ غیر مژگان که شود مانع اشکم، که دگر دامن بحر به سر پنجه مرجان پیچید؟ کلکش از معنی باریک چو نالی شده است بس که صائب به سخنهای پریشان پیچید صائب تبریزی