صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۵۸۶: چه بهشتی است که دستم کمر یار شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه بهشتی است که دستم کمر یار شود مغرب بوسه ام آن مشرق گفتار شود برندارم لب خود آنقدر از لعل لبش که دل خسته ام از درد سبکبار شود گرد آن شمع جهانسوز بگردم چندان که پر سوخته ام شعله دیدار شود گر من از تلخی این درد بمیرم حیف است که شکر خنده او شربت بیمار شود از جگر خوردن ما عشق جگردار شده است که شرر شعله سرکش ز خس و خار شود خط اگر گرد رخت رنگ قیامت ریزد چشم مست تو محال است که هشیار شود پای بیرون منه از گوشه عزلت صائب تا گلستان جهان یک گل بی خار شود صائب تبریزی