صائب تبریزی
غزل 3001 - 4000
غزل شمارهٔ ۳۰۰۵: جمالت دیده ها را مطلع انوار می سازد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جمالت دیده ها را مطلع انوار می سازد دهانت سینه ها را مخزن اسرار می سازد ندارد صرفه ای معشوق را هشیار گرداندن وگرنه غنچه را بلبل دل بیدار می سازد من آن مرغ سحرخیزم ریاض آفرینش را که فریادم نسیم صبح را بیدار می سازد مرا بیگانه کرد از دین و ایمان سر و بالایی که طوق قمریان را بر کمر زنار می سازد اگرچه نخل بی برگم به عشق امیدها دارم که آتش خار بی گل را گل بی خار می سازد شکیبایی زعاشق نیست حسن آشنارو را به یاد طوطیان آیینه با زنگار می سازد زجوش گل چنان شد تنگ جا بر نغمه پردازان که بلبل آشیان در رخنه دیوار می سازد مکن از تنگ چشمیهای گردون شکوه، ای رهرو که چشم تنگ سوزن رشته را هموار می سازد مخور چون گل زغفلت روی دست خنده شادی که دل را در دو غم می سازد و بسیار می سازد به حرف عقل پا از وادی مجنون مکش صائب که این ره پای خواب آلود را بیدار می سازد صائب تبریزی