صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۹۹: جان بی مغزان به خاک تیره واصل می شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان بی مغزان به خاک تیره واصل می شود کاروان کف بیابان مرگ ساحل می شود می شودتن، روح تن پرور به اندک فرصتی قطره ناصاف آ خر مهره گل می شود جسم هر کس را فلک چون رشته پیچ و تاب داد عاقبت شیرازه جمعیت دل می شود جامه فتح است آگاهی درین وحشت سرا غوطه در خون می زند صیدی که غافل می شود زیر با منت از بدخویی خلقم که موج واصل دریا ز دست رد ساحل می شود دوستی با ناتوانان مایه روشندلی است موم چون با رشته سازد شمع محفل می شود شبنم از روشن روانی محو شد در آفتاب هر که صائب صاف گردد زود واصل می شود صائب تبریزی