صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۶۲۱: در کنار دایه حسن او جهان افروز بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در کنار دایه حسن او جهان افروز بود در دل سنگ این شرار شوخ عالمسوز بود رشته پیوند من با گلرخان امروز نیست مرغ من در بیضه با اطفال دست آموز بود تا شدم روشن به چشم من جهان تاریک شد زنگ بر آیینه من طالع فیروز بود داغ سودا در حریم سینه سوزان من منفعل از جلوه خود چون چراغ روز بود در نیستان خامه من در میان خامه ها همچو چشم شیر از گرمی جهان افروز بود گرچه صائب روشن از من گشت این ظلمت سرا اعتبارم در نظرها چون چراغ روز بود صائب تبریزی