صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۵۶۷: غارت صبر از دلم آن آتشین رو می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غارت صبر از دلم آن آتشین رو می کند گرمی خورشید گل را مفلس بو می کند چشم مجنون بس که از وحشی نگاهان پر شده است چشم لیلی را خیال چشم آهو می کند آن که چون شبنم زگل بالین و بستر ساختی این زمان چون غنچه بالین را ز زانو می کند چشم میگونی که من زان باده پیما دیده ام درد می را در قدح بیهوشدارو می کند چون صبوحی کرده در گلشن درآیی عندلیب خرده گل را سپند آن گل رو می کند حرف پهلودار اگر از خط چنین سر می زند رفته رفته کار را با زلف یکرو می کند صائب از بخت سیاه خود ندارم شکوه ای هر چه با من می کند آن خال هندو می کند صائب تبریزی