صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۳۰۶: مکن دراز به طعن فلک زبان گستاخ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مکن دراز به طعن فلک زبان گستاخ ترنج دست قضا را مکن نشان گستاخ نهاده اند ز هر خار در کمان تیری مکن نگاه به گلهای بوستان گستاخ ز داغ شاه، نظرهاست هر شکاری را مده ز دست درین صیدگه عنان گستاخ نشان تیر هوایی همان کماندارست به قصد چرخ منه تیر در کمان گستاخ ز کاوکاو، شرربار می شود آتش منه به حرف کس انگشت در بیان گستاخ ز عقل نیست به تیغ قضا زبان بازی میار زمزمه عشق بر زبان گستاخ ز برق خرمن گل خانمان شبنم سوخت به شاخ گل مگذارید آشیان گستاخ حریف ناوک غیرت نمی شوی صائب به هر شکاری لاغر مکش گمان گستاخ صائب تبریزی