صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۱۵۹: از شش جهتم همچو شرر سنگ گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از شش جهتم همچو شرر سنگ گرفته است این بار جنون سخت به من تنگ گرفته است در پنجه شیرست رگ و ریشه جانم تا شانه سر زلف تو در چنگ گرفته است زان چهره گلرنگ خط سبز دمیده است؟ یا آینه بینش من زنگ گرفته است ایام حیاتم شب قدرست سراسر تا دل ز من آن طره شبرنگ گرفته است خون می خلدم در جگر از رشک چو نشتر تیغ تو ز خون که دگر رنگ گرفته است؟ چون گوشه نگیرم ز عزیزان، که مکرر از آب گهر آینه ام زنگ گرفته است تاب سخن سخت ز معشوق ندارد صائب که مکرر ز هوا سنگ گرفته است صائب تبریزی