صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۸۸: یک تن دل شکسته ز اهل وفا نیافت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک تن دل شکسته ز اهل وفا نیافت صد حرف آشنا زد و یک آشنا نیافت محضر به خون بستر گل می کند درست پهلوی من شکستگی از بوریا نیافت بر چوب بست غیرت من دست شانه را دست این چنین به زلف نسیم صبا نیافت در پیش غنچه دهن دلفریب او تا پسته لب گشود، دل خود به جا نیافت از دست کوته است، که در زیر سنگ باد! نخل قدش که جای در آغوش ما نیافت صائب تبریزی