صائب تبریزی
غزل 2001 - 3000
غزل شمارهٔ ۲۰۷۶: هر کس ز تیغ غمزه او سر دریغ داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس ز تیغ غمزه او سر دریغ داشت جام سفالی از لب کوثر دریغ داشت زر را به زر چرا ندهد بی دریغ کس؟ از یار سیمبر نتوان زر دریغ داشت ماند از غبار خاطر خود زنده زیر خاک از هر که آسمان مژه تر دریغ داشت میزان روزگار ندارد به ظلم میل زان سر بجوی هر چه ازین سر دریغ داشت فیض قدح چرا بود از آفتاب کم؟ نتوان ز خاک باده احمر دریغ داشت آگاه بود خضر ز آفات زندگی دانسته آب را ز سکندر دریغ داشت صائب ز حرف تلخ شکایت چرا کند؟ هر کس ز کام طوطی، شکر دریغ داشت صائب تبریزی