صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۳۵: آن روی آتشین که جگرها کباب اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن روی آتشین که جگرها کباب اوست نور و صفای شمع و گل از آب و تاب اوست در چهره گشاده صبح بهار نیست فیضی که در گشودن بند نقاب اوست در هیچ دیده آب نخواهد گذاشتن این روشنی که با رخ چون آفتاب اوست از دور باش غیر ندارم شکایتی هر شکوه ای که هست مرا از حجاب اوست روز حساب اگر چه ندارد نهایتی کوته به پرسش ستم بی حساب اوست از ضعف اگر چه ما به زمین نقش بسته ایم جان نفس گسسته ما در رکاب اوست یک مو ز پیچ و تاب میان تو کم نشد هر چند پیچ و تاب من از پیچ و تاب اوست گر دیگران به لطف و به احسان مقیدند صائب اسیر شیوه ناز و عتاب اوست صائب تبریزی