صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۵۲۹: خال زیر لب آن ماه لقا افتاده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خال زیر لب آن ماه لقا افتاده است چشم بد دور که بسیار بجا افتاده است دل بی جرأت ما گوشه نشین ادب است ورنه لعل لب او بوس ربا افتاده است بی سرانجامتر از نقطه بی پرگارست تا دل از حلقه زلف تو جدا افتاده است بی سیاهی نتوان چشمه حیوان را یافت خال در کنج لب یار بجا افتاده است بی اشارت خم ابروی تو یک ساعت نیست قبله ات شوختر از قبله نما افتاده است نیک چون باز شکافی سر بی مغزی هست هر کجا سایه ای از بال هما افتاده است می کند رحم به آشفتگی ما صائب هر که را کار به آن زلف دو تا افتاده است صائب تبریزی