صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۴۷۷: ناله سوخته جانان به اثر نزدیک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله سوخته جانان به اثر نزدیک است دست خورشید به دامان سحر نزدیک است قسمت من چو صدف چون لب خشک است از بحر زین چه حاصل که به من آب گهر نزدیک است؟ وصل با کوتهی دست ندارد ثمری بهله رازین چه که دستش به کمر نزدیک است؟ صرف خمیازه آغوش شود اوقاتش هاله هر چند به ظاهر به قمر نزدیک است روی دنیای فرومایه به بی رویان است همه جا پشت ز آیینه به زر نزدیک است دل ز خط زودتر از زلف شود کامروا شب ایام بهاران به سحر نزدیک است کار آتش کند آبی که به تلخی بخشند ورنه دریا به من تشنه جگر نزدیک است سکه سان رویی از آهن به کف آور صائب کاین متاعی است که امروز به زر نزدیک است صائب تبریزی